درمان بیماران هموفیلی با واکسیناسیون معکوس!
به گزارش مجله کارنیکان، بعضی دارو های بیماران هموفیلی موجب پاسخ ایمنی بدن آن ها شده و اثر دارو به وسیله این پاسخ بدن خنثی می گردد. محققان با استفاده از واکسیناسیون معکوس سیستم ایمنی بدن را نسبت به این دارو ها غیرفعال می نمایند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرنگاران، یافته های اخیر محققان نشان می دهد که یک پلتفورم تازه طراحی شده براساس اصل واکسیناسیون معکوس می تواند برای جلوگیری از ایجاد واکنش ایمنی ناخواسته استفاده گردد، چیزی که مانع از اثربخشی درمان های هموفیلی و بعضی اختلالات درمانی می گردد. محققان دانشگاه بوفالو (UB) در بیانیه مطبوعاتی خود گفتند: تقریباً برای یک سوم بیماران مبتلا به هموفیلی A سیستم ایمنی بدن آن ها بزرگترین مانع برای درمان است.
به گفته آن ها این پلتفورم واکسیناسیون معکوس می تواند این مانع را رفع کند. نتایج این فناوری نو در مجله Scientific Reports منتشر شد.
یکی از راه چاره های استاندارد درمان هموفیلی، شامل تجویز پروتئین انعقادی است که در بیماران هموفیلی وجود ندارد یا معیوب است. اگرچه درمان جایگزین در جلوگیری از خونریزی موثر است، اما خطر عکس العمل سیستم ایمنی را نیز در پی دارد.
از آنجا که درمان های جایگزین، به گونه ای هستند که چیزی را وارد می نمایند که از نظر سیستم ایمنی بدن، جسم خارجی محسوب می گردد، در نتیجه سیستم ایمنی می تواند دارو را با تهدید خارجی اشتباه گیرد.
این در نهایت منجر به فراوری آنتی بادی هایی به نام مهارنماینده می گردد که درمان های جایگزین را بی اثر می نماید. ساتی بلو-اییر از دانشگاه بوفالو و نویسنده مشترک این مقاله می گوید: ایمنی و اثربخشی دارو به وسیله آنتی بادی های ضددارو به خطر می افتد. به محض ایجاد آنتی بادی ها، گزینه های بالینی موجود برای بیماران گران و در موارد متعددی بی اثر می شوند.
به این ترتیب، بلو-اییر و همکارانش در پی پلتفورم نوی بودند که می تواند برای ایجاد تحمل ایمنی در برابر این درمان های نجات دهنده زندگی استفاده گردد. تحمل فرایندی است که طی آن سلول های ایمنی مواد و سایر سلول ها را به عنوان بخشی از بدن تشخیص می دهند. در اصل، هدف از درمان این بود که به سیستم ایمنی بدن بیاموزد که دارو را به عنوان چیزی خارجی و بالقوه مضر نبیند و باعث واکنش ایمنی نگردد که به آن واکسیناسیون معکوس می گویند.
محققان نانوذراتی را ایجاد کردند که حاوی دارو های مورد علاقه آن ها بوده و در کنار آن لیزوفسفاتیدیلسرین یا Lyso-PS، اسید چرب که تحمل ایمنی را افزایش می دهد نیز واقع شده است.
این نانوذرات طوری طراحی شده اند که خورده شوند. آن ها می توانند از محموله خود در محیط اسیدی سخت معده محافظت نموده و به روده کوچک برسند. در آنجا، ذرات به وسیله سلول های ایمنی خاصی که برای ایجاد تحمل مهم هستند، جذب می شوند.
نگوین از محققان این پروژه گفت: رویکرد ما بر این اساس پایدار است که قرار گرفتن در معرض یک پروتئین در حضور Lyso-PS به سیستم ایمنی می آموزد که واکنش نشان ندهد.
پس از انجام آزمایش های متعدد برای تأیید عملکرد نانوذرات، محققان آن ها را در مدل های موش آزمایش کردند که نتایج نشان داد فراوری مسدود نماینده های FVIII به طور چشمگیری کاهش یافته است.
منبع: خبرگزاری دانشجو