ترور شد تا هنرمند دیگری شود! - مجله کارنیکان

به گزارش خبرنگاران، اندی وارهول هنرمند آمریکایی است که به دلیل چاپ و نقاشی از اشیا و اشخاص مشهور به شهرت جهانی رسید. او در اغلب آثار هنری خود ردپایی از چیزها و اشخاصی را که دوست داشت به جا می گذاشت. قوطی های سوپ، کوکاکولا، اسکناس های دلار یا ستارگان سینما از بخش های اصلی آثار او به حساب می آیند. آثاری که به باور بسیاری از کارشناسان هنری اغلب در نقد زندگی روزمره و پدیده شهرت خلق می شدند.

این تصویرساز که یکی از اثرگذارترین و البته محبوب ترین هنرمندان عصر خود بود، 6 آگوست 1928 در پنسیلوانیا به دنیا آمد و در خانواده ای فقیر بزرگ شد. جهت پیشرفت وارهول در زندگی حرفه ای خیلی زود سپری شد و او را در طول حیاتش به چهره ای کاریزماتیک و مهم در جهان هنر تبدیل کرد. البته وارهول علاوه بر فعالیت حرفه ای در عرصه های نقاشی، گرافیک و تبلیغات، به عنوان فیلمساز نیز شناخته می شد.

وارهول را به عنوان یکی از اصلی ترین بنیانگذاران سبک پاپ آرت (هنر مردمی) در جهان می شناسند. سبک منحصر به فرد و عجیب او علاوه بر اینکه باعث شد دغدغه های مردمی به سالن های هنری برده شود، در جهان هنر نیز با طرفداران زیادی روبرو شد. یکی از مهمترین مجموعه آثار این هنرمند خلاق، تکرارهای تقریبا غیرمشابه او بود.

برخی از کارشناسان هنری بر این باورند که وارهول تلاش داشت با این تکرارها جامعه مصرفی و صنعتی پس از جنگ های دوم جهانی را زیر سوال ببرد و به نوعی آن را تحقیر کند؛ البته در مقابل برخی دیگر معتقدند که وارهول با بزرگنمایی نشانه های عادی، تلاش داشت ارزش های جامعه مصرفی آمریکا را تبدیل به یک اسطوره کند.

به هر حال وارهول بعد از سوءقصد ناکام به جانش در سال 1968، از تکثیر و تکرار دست برداشت و به اجرای سیلک اسکیرن از چهره های شناخته شده روی آورد. این بخش از زندگی وارهول در تایید گروه دوم کارشناسان هنری مبنی بر نگاه اسطوره ای این هنرمند به زندگی مصرفی بوده است؛ موضوعی که وارهول پیش از آن، مورد نقد قرارش می داد.

یکی از آثار مشهور وارهول، قوطی های سوپ کمبل او است. با دقت به این 32 نقاشی از قوطی سوپ نگاه کنید؛ آیا می توانید اختلاف های میان آنها را تشخیص دهید؟ شاید در نگاه اول همه آنها همسان به نظر برسند، اما هر کدام از آنها با برچسب های متفاوت ساخته شده است که انواع سوپ های کمبل را در آن دوره زمانی نشان می دهد. این همان اصالت کار وارهل است؛ تبدیل زندگی روزمره به آثار هنری.

شاید وارهول با کشیدن این نقاشی می خواست نشان دهد که آن ها با وجود تعداد تفاوت هایی که دارند می توانند همسان و حتی یکنواخت به نظر برسند. او درباره استفاده از قوطی های سوپ در آثارش توضیح داد که من عادت داشتم سوپ های کمبل بخورم، من عادت داشتم برای 20 سال هر روز همان ناهار را بخورم؛ همان را دوباره و دوباره.

وارهول، پرتره هایی نیز از سلبریتی ها می کشید که همانند برخی دیگر از آثارش در آن دوره زمانی نوآورانه محسوب می شد. معروف ترین پرتره های وارهول از افرادی همچون مرلین مونرو، الیزابت تیلور و میگ جاگر بود. همچنین پرتره هشت الویس این هنرمند، در سال 2008 به ارزش 100 میلیون دلار به فروش رسید و به عنوان یکی از گران ترین نقاشی های تاریخ جهان ثبت شد.

وارهول البته در دهه 1970 فعالیت هنری اش را در جهت دیگری ادامه داد و وارد حوزه فیلمسازی شد. او بیش از 60 فیلم نیز ساخت که تا سال های زیادی نادیده گرفته شدند؛ البته در سال های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند.

وارهول در 22 فوریه سال 1987 از عوارض عمل جراحی کیسه صفرا درگذشت و در کلیسای سنت پاتریک برای او مراسم باشکوهی برگزار شد. دو سال پس از مرگش موزه ای به نام خودش در زادگاهش راه اندازی شد. وارهول زندگی عجیب وغریبی داشت، از ظاهر عجیب تا آثار هنری متفاوت! مردی که شهرت و زندگی روزمره را به سخره گرفت.