مسعود گلزاری درگذشت - مجله کارنیکان

به گفته او، هنوز تصمیم قطعی از سوی خانواده این باستان شناس پیشکسوت برای مراسم خاکسپاری گرفته نشده است.

مسعود گلزاری در سال 1313 در تهران به جهان آمد. تحصیلات خود را در رشته باستان شناسی در دانشگاه تهران تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه داد و از سال 1338 کار تدریس را شروع کرد و تا سال 1349 در دانش سرای تربیت معلم تهران به تدریس پرداخت. از همان زمان با تیم های علمی باستان شناسی آمریکایی و آلمانی در استان های آذربایجان غربی و کرمانشاه همکاری می کرد. از سال 1350 به عضویت در هیات علمی گروه باستان شناسی و هنر دانشگاه تهران پذیرفته شد و همزمان تحصیل در مقطع دکترا را نیز با گرایش تاریخ پیش از اسلام شروع کرد.

او از سال 1356 با خاتمه تحصیلاتش در ایران، به انگلیس رفت و در آنجا به تحصیل، پژوهش و تدریس پرداخت. مسعود گلزاری از سال 1351 هر سال سه ماه به همراه هیات علمی گروه باستان شناسی دانشگاه تهران در تپه زاغه قزوین به کاوش می پرداخت. علاوه بر این، او نزدیک به 20 سال در منطقه کردستان ایران و استان های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه به کاوش باستان شناختی پرداخت.

گلزاری 21 مهر 1397 در آیین نکوداشت خود در که در سالن همایش های موزه ملی ایران برگزار گردید، درباره خودش این طور صحبت کرد: نخست بروشوری برای کرمانشاهان در مؤسسه سحاب در سال 1344 چاپ کردم. از خط رأس اسدآباد تا عراق و از انتهای ایلام تا ماکو رفتم. سنگ نوردی کردم، معادن خواندم و مردم شناسی کردها را یاد گرفتم که هیچ کردی از من کُردتر نیست.

اسم کتاب من کرمانشاهان است. پژوهش های من فقط محدود به کرمانشاه نیست. من می توانستم انگلستان بمانم، آمدم به ایران، وارد دانشگاه تهران شدم. اگر دانشجویی سئوال می کرد، من جواب می دادم، اگر درست جواب نمی دادم، خیانت می کردم.

گلزاری در آن جلسه از عزت الله نگهبان احسان یارشاطر، حسین بهنام و سیمین دانشور حرف زد و گفت: من واهمه ندارم بگویم نمی دانم. حساسم، انتقادپذیرم و به قول باستانی پاریزی، خودم خودم را شمار می کنم. یزدان پاک را سپاس می گویم که در سن 84 سالگی همچنان استوارم و از درگاهش خواستارم تا صد هزار فیش و 20 هزار فیش کتابخانه ای را به پایان برسانم. شادروان دکتر جزنی، مدیر دپارتمان زبان روسی به من یاری کرد که سفرنامه پتروس را خلاصه کنم.